29 april 2020 – klaar!!

Na 2 jaar en 3 maanden kunnen wij melden dat de behandeling achter de rug is. Op 29 januari 2020 was Harmen klaar met de onderhoudsbehandeling: stoppen met de dagelijks in te nemen chemopillen. Dat heeft hij overigens altijd trouw gedaan! Die dag kreeg hij van de oncoloog de bloemenkraal, de laatste kraal voor de kanjerketting. De kraal waar iedereen naar uitkijkt gedurende de behandeling. De ketting heeft inmiddels de respectabele lengte van 3,6 meter bereikt! Een mooi middel om niet te vergeten, herinneringen levend te houden ook al zijn deze soms heftig.

Nu, 3 maanden later, mocht Harmen ook stoppen met de antibioticapillen. Een heuglijk momentje! Daarmee is de behandeling officieel afgesloten.

De eerste afsluiting, eind januari, hebben we gevierd met een heerlijke chocoladetaart. Dat was de wens die Harmen zo’n 2 jaar geleden al uitgesproken had.

Zodra de antibioticakuur achter de rug zou zijn, mocht hij stoppen met het ‘zwangerschapsdieet’. Ruim twee jaar lang geen milkshake, softijs, toastje met zalm of filet americain, enz. Dat was dus afgelopen maandag linea recta naar de Mac voor een McFlurry! Genieten!

Nu start de periode van controlebezoeken. Voorlopig wordt Harmen om de 3 maanden in het Prinses Maxima Centrum verwacht. Daar zijn we nog jaren zoet mee. De frequentie zal in de loop van de tijd afnemen. Het eerste controlebezoek is overigens al achter de rug. Dat was begin maart waarbij gelukkig alles in orde was. De kans dat de ziekte terugkomt, is klein maar helaas niet uitgesloten. Die bezoekjes zullen voorlopig best wel spannend blijven.

Wij willen alle lezers van deze blog hartelijk bedanken voor de getoonde interesse, de goede wensen en de fijne reacties. Die aandacht heeft ons heel erg goed gedaan. Ook de wetenschap dat er veel gebeden is voor Harmen en ons als gezin gaf weer kracht om door te gaan. Boven alles zijn wij God, onze Schepper en HEERE, dankbaar voor Zijn trouwe zorg.

Soli Deo Gloria!!

 

Advertentie

26 juni 2019 – Geslaagde actie!!

https://foundation.prinsesmaximacentrum.nl/nl/nieuws-en-events/news/mooi-bedrag-opgehaald-tijdens-zilveren-jubileum

Op 1 juni jl. waren wij, ouders van Harmen, 25 jaar getrouwd. Samen met onze kinderen hebben wij dit bijzondere moment diezelfde dag mogen vieren.

Tijdens de receptie hadden onze gasten de mogelijkheid om een geldbedrag te schenken voor het Prinses Maxima Centrum. De opbrengst van deze actie overtrof al onze verwachtingen!! De opbrengst bedroeg € 1.289,05. Zie bijgaande link naar het bericht op de website van het PMC.

Alle gevers hartelijk dank!!

Afgelopen woensdag mocht Harmen het bedrag symbolisch overhandigen aan dr. Peter Hoogerbrugge en verpleegkundig specialist Dionne Mooij (soms inderdaad ook een beetje maatschappelijk werker 😉).

Met Harmen gaat het gelukkig erg goed. Inmiddels een echte puber met alle eigenaardigheden die daarbij schijnen te horen 🥺🥰. Hij kijkt uit naar – en wij met hem – 30 januari 2020: de dag waarop hij bij leven en welzijn mag stoppen met de chemopillen! Nog 7 maanden…

11 februari 2019 – een jaar later

Op 26 januari jl. was het al weer een jaar geleden dat we ’s ochtends door de huisarts gebeld werden: “De kinderarts wil Harmen zien want de uitslag van het bloed is niet goed. Kunnen jullie direct naar het ziekenhuis gaan?”. Het moment waarop je de telefoon pakt en op het display ziet staan: huisarts…. Het telefoontje waar we stiekem bang voor waren. Zo’n moment vergeet je niet meer. Evenals de minuten daarna waarin zo onverwacht maar ook zo ‘op tijd’ de Heere God vanuit Zijn Woord moed gaf:

‘Meer dan een menselijke verzoeking is u niet overkomen. En God is getrouw: Hij zal niet toelaten dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan.’

‭‭1 Korinthe‬ ‭10:13‬ ‭HSV‬‬ – https://www.bible.com/1990/hsv

Ondanks alle ellende was er steeds weer dit Woord. En wat is het bijzonder gelopen! Tot op de dag van vandaag. God is machtig te doen, ver boven alles wat wij bidden of denken! (Efeze 3:20)

Het gaat heel erg goed met Harmen. Op donderdag 3 januari jl. is de port-a-cath verwijderd in het ZGV te Ede. De operatie is goed verlopen en de maandag daarop kon hij weer naar school. Begin januari moest hij ook weer starten met de chemopillen, nadat hij hersteld was van de gordelroos. De eerste dagen waren toen wel weer vervelend met misselijkheid, hoofdpijn, e.d. maar inmiddels heeft hij er vrijwel geen last meer van, behalve dat hij door de permanent lage weerstand ook continu verkouden is.

De schoolresultaten zijn gelukkig ook goed en inmiddels is hij zelfs weer gestart met judo. Het leuke is dat diverse ‘judo-collega’s’ inmiddels ook bij hem in de klas zitten. Voor Harmen zelf is vooral het weer mee kunnen doen en het niet anders zijn dan de anderen een verademing.

Zoals jullie wel gemerkt hebben, is het aantal berichten in deze blog drastisch afgenomen. Gelukkig maar… 😉. Als er geen nieuwe ontwikkelingen zijn, zal de frequentie nog wat verder afnemen.

Omdat de blog inmiddels ook aangemeld is bij de VOKK, is het aantal lezers flink toegenomen. Wij hopen zo een stukje praktische informatie mee te kunnen geven aan ouders en kinderen die ook met leukemie te maken hebben gekregen. Als je vragen hebt, doe gerust een berichtje.

Dagje uit met de trein.

29 december 2018 – ff bijpraten

Aan het einde van een heftig jaar nog even een korte update. In de achterliggende maand had Harmen te maken met een dipje. Ongeveer 2,5 week geleden kreeg hij last van jeuk op borst en rug, waarna hij ook huiduitslag kreeg. Dat bleek gordelroos te zijn. Een virus dat met name opspeelt bij lage weerstand. En dat is precies het (bedoelde) effect van chemo-medicatie. Kortom, dan ben je vatbaar voor dergelijke virussen.

De kinderarts viel tijdens het geplande controlebezoek met de deur in huis: hoe voel je je? Heb je klachten? De leuko’s waren namelijk flink verhoogd en dat duidt op een virus. Het lichaam moet het gevecht aangaan met de binnendringende ‘vijand’.

Consequentie was dat Harmen tijdelijk met de chemopillen moest stoppen en andere medicijnen kreeg tegen de gordelroos. Gisteren waren de bloedwaarden gelukkig weer genormaliseerd. Na twee weken geen chemopillen is zijn Hb inmiddels fors gestegen en stonden de leukocyten op een gezond niveau. Dat is op zich fijn om te horen. En Harmen geeft zelf ook aan dat hij zich echt beter voelt, zo zonder chemo. Maar helaas is dat voor korte duur want hij moest nu direct weer starten. En de komende dagen tot 2 januari ook nog even doorgaan met de pillen tegen de gordelroos. De huiduitslag is inmiddels wel grotendeels weg maar nog net niet genoeg. Hij heeft er overigens geen last meer van en heeft gelukkig ook geen koorts gehad.

We merkten de laatste weken wel dat hij echt aan vakantie toe was. Daarbij kwam dat in de laatste 2 weken diverse leraren ook nog even snel een repetitie opgaven 🤔. Al met al zal dat wel het laatste zetje geweest zijn. In de laatste schoolweek kreeg kreeg hij ook nog last van flinke buikpijn, op school, kort voor een repetitie. Waarna hij de rest van de dag ziek thuis gezeten heeft. De volgende dag waren de klachten gelukkig weer helemaal over. Nu maar even genieten van de vakantie.

Donderdag 3 januari zal b.l.e.w. de port-a-cath verwijderd worden. Dit gaat in Ede gebeuren. Een korte operatie die Harmen liefst zo snel mogelijk achter de rug heeft. Zonder kastje (de ‘billy’ 😁) heeft hij een stuk meer bewegingsvrijheid. Het kan hem niet snel genoeg gebeuren. Hij hoopt binnenkort ook weer met judo te kunnen starten. Helaas gooide de gordelroos roet in het eten anders was het al achter de rug geweest.

Nou, ’t is toch weer een heel verhaal geworden. Tijd om weer te stoppen. Allen een goede jaarwisseling gewenst en een gezegend 2019!!

30 november 2018 – Kleine update

De weken rijgen zich aaneen. Het leven herneemt zijn gewone gangetje. Althans, zo op het eerste gezicht. Gelukkig gaat het nog steeds heel goed met Harmen. Hij gaat gewoon op de fiets naar school, hoeft geen lessen te missen en doet (bijna) alles weer wat hij voorheen ook deed, afgezien van het puberen 😁.

Als we nu terugkijken op de achterliggende maanden, zijn we verwonderd en dankbaar dat we er zo door gekomen en geholpen zijn. Wat was het soms zwaar, maar je kon niet stoppen. En nu… het gaat zo goed! Inderdaad: Soli Deo Gloria.

Drie weken terug mochten we als gezin ook nog een week komen logeren in Villa Pardoes. (www.villapardoes.nl). Harmen vond daar al snel vriendjes en op de laatste avond bleek dat hij een goede goochelaar was.

En gedurende die week onbeperkt toegang tot de Efteling is natuurlijk ook ideaal!

Intussen is duidelijk dat de Port-a-cath niet meer gebruikt hoeft te worden, dus deze mag eruit. Binnenkort horen we wanneer we daarvoor in Ede terecht kunnen.

De kralenketting is gestaag gegroeid. De laatste periode is wel een beetje eentonig😄.

En zo proberen we de draad weer op te pakken. Weer vooruit te kijken. Wel in de wetenschap dat de behandeling nog steeds doorloopt en dat we dit hoofdstuk nog niet kunnen afsluiten. Maar ook met een stukje vertrouwen dat het toch goed komt. De leukemie speelt niet meer de hoofdrol, maar is nog wel voortdurend op de achtergrond aanwezig. Elke avond moet Harmen een chemopil, elke donderdagavond nog een andere chemopil erbij, elke vrijdag, zaterdag en zondag een antibioticapil, elke 2 weken voor controle naar het ziekenhuis, etc. En toch wen je ook daar aan en wordt het onderdeel van de dagelijkse routine.

Tot de volgende! 🖐️

Make-a-wish

Ergens in het vroege voorjaar is Harmen door de verpleegkundig specialist in het Prinses Maxima Centrum aangemeld bij Make-a-wish, in een voor hem heel moeilijke tijd. Het vervullen van een wens geeft kinderen hoop en kracht, is de boodschap van Make-a-wish. En inderdaad hebben wij dat ook gezien bij Harmen.

Een heel traject volgde met diverse telefoontjes, een speciale app om foto’s en verhalen te delen en uiteindelijk een intakegesprek bij ons thuis. Nu is Harmen een autofan, met name van Ferrari (dat is erfelijk 😁). Hij roept al enkele jaren dat hij auto-ontwerper wil worden. Een andere liefhebberij van hem is steden bezoeken, in binnen- en buitenland. Italië stond al een paar jaar op zijn verlanglijstje. En laat pizza nu zijn lievelingseten zijn… En zo kwam alles samen: zou je niet heel graag naar Italië willen en daar de Ferrari-fabriek bezoeken? Nou, dat was een schot in de roos!!

Make-a-wish is vervolgens aan de slag gegaan. Al heel snel kregen wij te horen dat de wens goedgekeurd was zodat men aan de slag kon gaan met de uitvoering, samen met de Italiaanse zusterorganisatie. Dit resulteerde uiteindelijk in een compleet verzorgde reis naar Bologna met het hele gezin, zelfs met zakgeld voor de reis- en verblijfkosten!!

Dinsdagochtend 18 september werden wij om 3:30 uur door een taxi opgehaald en naar Schiphol gebracht. Bij het boarden werd Harmen samen met familie vooraf al opgeroepen. Hij mocht als eerste het vliegtuig in! De gezagvoerder heette hem speciaal welkom aan boord. De stewardessen kwamen tijdens de vlucht een praatje maken, Harmen kreeg een business class ontbijt en na de landing mocht hij de cockpit bezichtigen. Gaaf natuurlijk! Hierdoor liepen wij trouwens de bus richting aankomsthal mis. Maar geen nood, hij maakte gewoon even een extra rondje.

In de aankomsthal van het vliegveld stond de taxichauffeur al klaar met een naambordje van Make-a-wish. Zij bracht ons linea recta naar ons appartement in hartje ‘centro classico’ Bologna. Een mooi, ruim appartement in een statig, klassiek pand. Daar werden we de volgende ochtend door een taxi opgehaald, naar Maranello gebracht en voor de Ferrari-fabriek afgezet. Harmen mocht met 1 familielid de fabriekstour doen, de anderen konden ondertussen wachten in het Ferrari-museum.

Een onvergetelijke ervaring voor Harmen én voor mijzelf. Helaas mochten we geen foto’s maken. Bij aankomst werden de camera’s op onze telefoons direct afgeplakt. Echt jammer! Samen met een groep Ferrari-klanten (andere mensen komen er normaal gesproken niet in, tenzij je door Ferrari uitgenodigd wordt) hebben we diverse gebouwen bezocht en heel veel gezien: de productie van motoronderdelen, de afmontage van de diverse motoren en natuurlijk de productieruimte van de Ferrari’s. Daarnaast het Formule 1 gebouw bezocht. De tour eindigde in het museum waar we gelukkig wel foto’s mochten maken. Het definitieve slot was in de Ferrari store 🙄💰💰.

De taxichauffeur stond daar inmiddels alweer te wachten om ons terug te brengen naar Bologna. Daar werden we donderdagmiddag weer opgehaald en teruggebracht naar de luchthaven. En ’s avonds stond op Schiphol de taxi alweer klaar om ons thuis af te leveren… In Bologna hadden wij overigens tussen de bedrijven door nog ruim de tijd om de stad te bezichtigen en te shoppen.

Alles was tot in de puntjes verzorgd!! Een prachtige en onvergetelijke ervaring! En hoe perfect geregeld door de Make-a-wish medewerkers!!! 👍👍👍Gelukkig hebben we de foto’s nog!

29 september 2018 – mooie ontwikkelingen

De tijd vliegt. ’t Is al weer bijna 2 maanden geleden, begin augustus, dat we ons laatste blogbericht geplaatst hebben. Gelukkig geldt hier het ‘geen bericht is goed bericht’ motto. Want kort en goed: Harmen maakt het heel goed. Inmiddels heeft hij al weer een maand school achter de rug. Brugklas Havo/Vwo op het Ichthus College. Hij heeft daar nog geen dag hoeven verzuimen. En hij heeft het heel goed naar zijn zin.

Met enige regelmaat is hij nog wel misselijk van de medicijnen. Verder heeft hij met eten al snel een gevoel van vol te zitten. Maar ook dat lijkt steeds beter te gaan. En langzaam maar zeker nemen gezicht en buik gelukkig weer normalere vormen aan. De dexa werkt lang door! Wat trouwens ook fijn is: hij kan weer zonder pet over straat!!

Per medio augustus is de onderhoudsfase van het ALL-behandelprotocol van start gegaan. Sinds dat moment heeft hij oraal in te nemen chemo-medicijnen, dagelijks 6MP en wekelijks MTX. Tegen deze laatste pil ziet hij altijd wel wat op. Elke 2 weken vooralsnog naar het PMC te Utrecht. Binnenkort afwisselend naar Utrecht en Ede. Bij elk bezoek wordt eerst bloed afgenomen, middels een vingerprik. Zodra de uitslag bekend is, volgt een gesprek met de oncoloog. De bedoeling is dat de leukocyten (witte bloedcellen) een waarde tussen de 2 en 3 aanhouden. Daar is de achterliggende weken de dosering op aangepast: tot twee keer toe verhoogd omdat de bloedwaarden ‘te goed’ waren. Afgelopen woensdag was de uitslag gelukkig goed. De oncoloog verwacht dat nu de juiste dosering gevonden is.

Per 1 oktober mag Harmen stoppen met de epilepsie-medicijnen, na 2 maanden afbouwperiode. Verder is de port-a-cath nu niet meer nodig. Dit najaar zal deze operatief verwijderd worden. Daarmee neemt zijn bewegingsvrijheid ook weer toe.

Momenteel gaat Harmen nog wekelijks naar de fysio. Spieren, bindweefsel, gewrichten, er zit nog veel vast. Hij wordt daar hard aangepakt 😡 maar hij heeft er tegelijkertijd veel baat bij. We hebben nu het advies gekregen om te gaan wielrennen of mountainbiken. Dat moet een MTB worden, gezien het jaargetijde wat voor de deur staat. Op zoek dus naar een passende fiets!

We zijn nu 8 maanden verder na de eerste diagnose van eind januari. Maar de situatie is gelukkig 180 graden gedraaid. Harmen kan en mag zelf ook weer echt genieten, van school, de jeugdbrandweer, de jeugdclub van de kerk, etc. En huiswerk maken, natuurlijk 😖😤😥. Ontzettend fijn om te zien. Het woord ‘dankbaar’ heeft inhoud gekregen.

3 augustus 2018 – schoon!!

Deze week heeft Harmen opnieuw een prachtig bericht ontvangen: de uitslag van de puncties van vorige week vrijdag was goed. Schoon, geen blasten (verkeerde cellen) gevonden in zowel beenmerg als hersenvocht. De beste uitslag die je kunt krijgen. Soli Deo Gloria!

Een belangrijke steun in de rug voor Harmen want verder zijn het zware dagen voor hem, momenteel. “De slechtste vakantie die ik ooit heb gehad”, zei hij vanavond. De chemo’s van de achterliggende 2 weken hakken er flink in. Hij is erg moe, ligt veel op de bank en moet weer op handen en voeten de trap op. Maar gelukkig heeft hij deze chemo’s weer achter de rug.

Vanaf morgen mogen we ook starten met de afbouw van de Dexa. De gevolgen van dit medicijn zijn goed merkbaar én zichtbaar. Humeur, stemmingswisselingen, heftige reacties, etc. En moe, én de warmte. Kortom, dan gaat het allemaal niet vanzelf…. De uiterlijke gevolgen zijn ook volgens het boekje: gezicht en buik zijn ‘wat’ omvangrijker geworden. Niet makkelijk… Prettig is wel dat zijn haar weer aan het groeien is!

Maar gelukkig dus morgen starten met het afbouwen. Drie maal halveren, steeds per 3 dagen. Volgende week zondag dus de laatste dag. De psychische bijwerkingen moeten direct afnemen/verdwijnen, de lichamelijke effecten nemen geleidelijk aan af.

In overleg met de neuroloog zijn we vanaf 1 augustus ook gestart met verlaging van de dosering van de epilepsiemedicijnen. Deze medicijnen mag Harmen in 2 maanden afbouwen. Hopelijk gaat dit goed en krijgt hij geen insults meer.

Volgende week donderdag staat er weer een afspraak gepland met de oncoloog. In principe moet Harmen dan starten met de echte onderhoudskuur. Ruim 1,5 jaar lang dagelijks een chemopil slikken. En 1x per week een 2e chemopil. Per 2 weken moet hij zich melden voor controle. Voorlopig steeds naar het PMC. Op een later moment zal dit afgewisseld worden met het ziekenhuis in Ede. De bedoeling is dat de dosering van de medicijnen steeds aangepast zal worden, afhankelijk van de tweewekelijkse controle van de bloedwaarden.

Al met al nog een hele weg te gaan. Maar de uitslagen van de achterliggende weken maken deze weg wel meer overzichtelijk. Het leven heeft weer kleur gekregen, voor ons allemaal. Reden tot grote dankbaarheid!!

27 juli 2018 – weer begonnen

Na 3 weken pauze moest Harmen afgelopen vrijdag weer op komen draven in het PMC voor (hopelijk) het laatste heftige behandelblok. Vrijdag 2 chemo’s toegediend gekregen (zelfde chemo’s als in februari). En gestart met de Dexamethason: 14 dagen en daarna gedurende 9 dagen afbouwen.

Trouwens voor het eerst op de afdeling dagbehandeling van het nieuwe ziekenhuis geweest. Dat was wel chill 😁😜.

Vandaag staat de 2e gift vincristine op het programma. En zowel een beenmerg- als een lumbaalpunctie, beide bedoeld als controlemoment. Is het beenmerg en het hersenvocht nog steeds schoon? De uitslag hopen we volgende week te vernemen.

De achterliggende weken zijn heel positief verlopen. Naar school, afscheid groep 8, afscheidskamp met de klas, als gezin 2 dagen in Limburg geweest en afgelopen week het teambuildingskamp van de jeugdbrandweer in Maurik. En dat steeds met heerlijk weer, natuurlijk. Vanwege de laatste chemo’s én de antibiotica moet Harmen zich steeds goed insmeren. Zijn huid is momenteel erg kwetsbaar.

De laatste dagen gaat het helaas weer langzaam bergafwaarts. Misselijk, pijnklachten (vooralsnog vooral de kaak), vermoeidheid, afnemende spierkracht en stemmingswisselingen. Allemaal bekende en ook verwachte klachten. Het worden waarschijnlijk weer zware weken. Harmen was de klachten eigenlijk al weer vergeten. Hij maakte zich best wel zorgen, de eerste dagen. Maar inmiddels kan hij het weer plaatsen én kan hij er heel volwassen mee om gaan.

Dit behandelblok loopt t/m 12 augustus. We hopen en bidden dat de bijwerkingen toch wat mee zullen vallen. Gelukkig blijft er na de 12de nog wat hersteltijd over voordat de school weer begint. Het zou natuurlijk mooi zijn als hij vanaf dag 1 mee kan doen in zijn nieuwe klas op het Ichthus.

25 juni 2018 – korte update

Even een korte update. Het gaat gelukkig heel goed met Harmen. Vorige week is hij weer 3 dagen naar het PMC geweest voor de verschillende chemo’s. Een lange zit maar het is voorspoedig verlopen. Volgende week bij leven en welzijn de 4e en laatste opname. Het lijkt er wel op dat weer sprake is van een stapel-effect: chemo op chemo. De achterliggende dagen toch net iets meer last van buikpijn en misselijkheid. En natuurlijk speelt de vermoeidheid steeds weer op. Zondagochtend moest hij plotseling weer overgeven. Dat was al weer verschillende weken geleden.

Maar gelukkig hindert hem dat niet om naar school te gaan. Vandaag samen met neef Antoine en klasgenoot Lauren een – enigzins vertraagd 😁 – verjaardagsfeestje georganiseerd. In Kwintelooijen rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Met perfect weer natuurlijk. Heel geslaagd!

Wonderlijk om te zien hoe goed het nu met Harmen mag gaan na zo’n heftige periode. God is machtig om te doen ver boven alles wat wij bidden of denken! (Efeze 3:20)